Σήμερα, θα σας αναφέρω κάτι το οποίο δεν έτυχε να το έχω κάνει ξανά!
Την Δευτέρα 8/2/21, οι μαθητές της δημοτικής εκπαίδευσης, επέστρεψαν πίσω στο σχολείο, στην τάξη, στους δασκάλους και στους φίλους τους! Μεγάλη ήταν η χαρά όλων των μαθητών, ακόμα και αυτών που βαριούνται το σχολείο!
Το πρωί, ξύπνησα απ'τα χαράματα για να πάω νωρίς. Έφυγα απ' το σπίτι μου στις 7:05 (το κουδούνι του σχολείου χτυπά στις 7:50.
Στην τάξη, ήταν απερίγραπτη η χαρά όλων μας. Για αστείο, λέγαμε στους δασκάλους μας " Κύριε/ Κυρία, μαγγώνετε!!". Το χέρι μου είχε ξεσυνηθίσει να συκώνεται πάνω, μιας και όταν προσπαθούσα να το σηκώσω για να πω την άσκηση, μετά βίας σηκωνόταν.
Το διάλειμμα παίξαμε ένα φοβερό παιχνίδι με τις φίλες μου και γελάσαμε πολύ! Τέτοια χαρά είχα να νιώσω πολύ καιρό!
Καταλήγοντας, ακόμη κι εγώ που νόμιζα ότι τα έβγαζα πέρα στην καραντίνα, αφού έβρισκα πολύ δημιουργικούς τρόπους να περνάει η ώρα μου, όταν πήγα σχολείο κατάλαβα την διαφορά. Την χρειαζόμουν τη ρουτίνα!