Μια μέρα η μαμά του Θανάση τού είπε ότι η ξαδέλφη του η Σάσα ήταν άρρωστη κι έπρεπε να της πάρει ένα καλάθι με φρούτα. Όμως του είπε ότι:
-Θανάση μου, όταν θα παίρνεις το καλάθι με τα φρούτα, να προσέχεις από την Κοκκινοσκουφίτσα, είπε η μαμά.
-Εντάξει μαμά, θα προσέχω, απάντησε ο λύκος.
Τότε ξεκίνησε το ταξίδι του. Καθώς περπατούσε έπεσε μέσα σε ένα μεγάλο χαντάκι. Φώναζε «Βοήθεια, βοήθεια!». Ευτυχώς που τον άκουσε ένας γεωργός που όργωνε το χωράφι του εκεί κοντά. Τηλεφώνησε αμέσως το τμήμα δασών και αυτό έτρεξε αμέσως στη περιοχή που ήταν το χαντάκι. Έτσι έριξαν μέσα στο χαντάκι ένα σχοινί και έσωσαν τον Θανάση.
Ύστερα ο Θανάσης προχώρησε, προχώρησε ώσπου και πιάστηκε σε άλλη μια παγίδα της Κοκκινοσκουφίτσας. Από εκεί περνούσε ένας χωρικός και είδε τον κακόμοιρο το λύκο να κρέμεται από το σχοινί. Βγήκε ο λύκος και συνέχισε τον δρόμο του.
Περπάτησε για λίγο ώσπου και είδε την Κοκκινοσκουφίτσα μπροστά του. Είπε από μέσα του «Ωχ, Θεέ μου! Τι θα κάνω; Θα με σκοτώσει!». Όμως τον περίμενε μια έκπληξη. Η Κοκκινοσκουφίτσα κατάλαβε το λάθος που έκανε τόσα χρόνια και ήθελε να του ζητήσει συγγνώμη. Όταν του την είπε ο Θανάσης τη δέχτηκε. Έτσι έγιναν φίλοι και πήγαν να παραδώσουν το καλάθι με τα φρούτα μαζί.
Έφτασαν στο σπιτάκι και παρέδωσαν το καλάθι στη ξαδέλφη Σάσα. Επειδή η Σάσα ένιωθε καλύτερα έκαναν ένα παρτάκι για να γιορτάσουν τη συμφιλίωση της Κοκκινοσκουφίτσας και του λύκου. Τηλεφώνησαν και οι δύο στις μαμάδες τους να έρθουν να γιορτάσουν κι αυτές. Χάρηκαν κι αυτές πολύ με τη συμφιλίωση αυτή και έτρεξαν αμέσως στο σπιτάκι να γιορτάσουν.
Από εκείνη τη μέρα δεν ξαναενόχλησε κανείς κανένα. Ζούσαν ειρηνικά. Κάπου εδώ τελειώνει και το παραμύθι μας! Ελπίζω να σας άρεσε!
